maandag 28 november 2011

Me brieven voor anderen ,

die had ik al klaar , gisteren al , met Indy rekening gehouden , zijn geblér is zo irritant , op het hypnotische af soms , net als tijgers met hun gebrom en gehijg dat kunnen dat je gewoon blijft zitten en hap , zo kunnen deze kleine gedomisticeerde soortjes een "levende hel" geven door te onthouden op welke toon je het meeste boos op ze werdt , of het meeste medelijden met ze kreeg , Indy is voor het eerst in zijn leven zo lang binnen als nu , wat helaas wel moet , nog steeds spelen ze het via hun beide uit hoe ik schrijf of niet tot rust kom , door ze te lokken , te roepen , en mijn stem ook niet meer genoeg doet moet ik hem soms echt met opjagen wat alles behalve leuk of lief is , wat ik dus liever niet wil stoppen tijdens schrijven , om het geheel te houden , dus zonder al te grote andere letterstanden die je krijgt met , met de handschrijven , door het papier verschuiven als je weer gaat zitten , of de "emotie" , of emotie anders wordt in je woordkeuze , het begon met hard dicht slaan van deuren , tot leugens , bedreigingen , intimidatie's , malversaties , smaad , laster , mishandelingen van de katten waardoor ik ze binnenhoud , met al het geen voor dat laatste woord wat nog wel plaats heeft , met "vriendschap" en "liefde" in de aanbieding waarmee ik dan ergens op terug zou moeten komen , voor het begrip dat ik ook hier niet op in ga , om wat hun dun weer opnieuw doet beginnen met al het negatieve , dus nee , die brieven daar wachte ik gisteren maar niet mee , met een aardige vervolg van mijn direct binnen vallende woorden , na het na lezen om mijn dyslexie nog vaak correctielint gebruikt als Pritt correct it , maar alleen om dat geheel dus niet gehackt en al volledig gelekt in de media terug op mijn bord te krijgen , met zo een ander vervolg , of zelfs afloop zonder begin waar ik ze om schreef , met elk hun eigen benadering en doe dat hopelijk niet al te verkeerd iedere brief is direct maar niet vrij van ettiquette , met de mooiste woordendans voor Diana Rigg en mischien ook Patrick Macnee als ze het samen lezen en het I.C.R. vooral , dat was toch de functie van de brief , maar wel met de flair als hun , door het tijdstip elf uur s'avonds dus , met de harp op de achtergrond .


Geen opmerkingen:

Een reactie posten