spijt kan ik hebben , want ik ben geen onmens , wat ik ook niet verwacht van Liesbeth Staats , ze is dus daadwerkelijk vermist , en gezien het feit dat dit niet mijn verantwoordelijkheid is ga ik er niet van uit hier van verdacht te zijn of mijn motiven over mijn uitspraken over haar te herhalen , behalve dan te zeggen dat ik verwachte dat zij bezig was met een onderzoek in het voordeel waar iedereen van uit ging , een onderzoek naar de juistheid in ziektewetregelingen en ontslagmotivatie , nobel is het waneer het gaat om bescherming bieden tegen gevaarlijke personen van buiten het werk of op het werk zelf , vanwege privésituatie's waar deze buitenstaat , of al slachtoffer van is , mijn gedrag bleef het foutieve excuus , en de N.O.S. bleef in raadselen , met èènerzijds vijandelijkheden , anderzijds mysterieze adviezen , de tijd was toen zo moeilijk voor mij om het geheel te zien , en nu nog , omdat Liesbeth Staats een festieve leven er op na hield met het gebruik van machtsmiddellen zoals de zogeheten perskaart , vandaar dat ze ook teleurstelde in haar handelen en terecht ontslag kreeg , maar daarmee zelf in dat soort problemen kwam als de mensen die ze niet hielp , om wat voor reden deze hulp niet kwam , daar wil ik geen enkele uitspraak over doen , met daarbij hetzelfde als over mijn mid-broertje Erik die ook geheimen heeft en had wat een conflictsituatie heeft opgeleverd met die consequentie dat het die pijnlijke beslissing geeft hun niet te kunnen helpen , waneer de gehele houding in alles ook nog eens blijft in de sfeer van de schuldvraag neerleggen bij die het eerder nog allemaal met begrip probeerde te beheersen voor hun , en dus bieden van hulp , dus de schuld neerleggen bij een ander en daarna blijkbaar verder gaan zodat het geheel zich nog ingewikkelder laat maken is de reden van zo'n beslissing , iemand niet meer te willen helpen , vandaar dat er ook in haar familie zorgen zullen zijn , over deze dingen , en dus eigen familieleden en die in rivalie ten aanzien van enkelingen uit de familie , wederzijds , een uitspatting van wees eens niet zo onschuldig krijgt zo ineens de reden waarom het mis gegaan zou zijn , maar de realiteit is anders , twee gezichten in èèn leven dat kan , maar geheimen waarmee , die twee gezichten niet door samen te brengen zijn , zijn eerder dat gevaar , waar het geheel niet mee eindigt als deze geheimen niet worden toegegeven , of wel toegeven maar dan als verwijt gemaakt wordt om niets te doen om de ellende daadwerkelijk te bëindigen , dan is zo'n ontslag zeker terecht en heeft grotendeels totaal geen betrekking op mij , of mijn broertje maar in bijzaak wel dat het geen bijzaak is voor mijn familie met dezelfde beslissing soms ten aanzien van hem , en ook anderen die hun leven een ernstige ommezwaai zagen maken , of dit in die van een ander door verkeerde inschattingen door dat telefoonhacken , het niet verschijnen op cruciale familie of vriendschap momenten door het vangen en niet doorzenden van bijvoorbeeld smsteksten en telefoongespreken , of het iemand in gevaar brengen met valse berichten blijft het moeilijk maken om in geldbedragen tot schade vergoeding over te gaan , geen alles omvattende inschatting te maken over genoegdoening , maakt het niet geven van genoegdoening en finaciële tegemoetkoming un-humaan , dat blijft mijn standpunt dat de N.O.S. die haar voorzag in deze mogelijkheden net zo schuldig blijft als zij , hoe ook verhoudingen liggen hier over binnen de N.O.S. zelf , en mocht ze ineens bij mij aankloppen bel ik toch de Politie , om haar vermissing ten einde te brengen , en zeer zeker niet haar leven .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten